özenle örtüyorum çatısını
sana duyduğum aşkın
sağlam kiremitlerle
yağmura ve güneşe alışkın
ama biliyorum ki hiçbir zaman
bitmeyecek bu çatı
ne şimdi ne de bir başka sefer
kırmızı bir balık olup
başlıyorlar sıçramaya
yerleştirdiğim bütün kiremitler
gözlerinin derin sularına
yerlerinden birer birer
zavallı bir iskelet kalıyor geriye
sana duyduğum aşktan
-ki yıkılmış yer yer-
üzerinde siyah kuşlar uçuşan
Metin Altıok
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder