bir cam gibi önünde
yüzümü elinle sil
hohlayarak üstüne
seyret boş bir sokağa
hüzünle yağışını yağmurun
sonra kaplasın yavaşça
ılık buğusu soluğunun
yüzümü baştanbaşa
ve bırakıp gittiğinde
bir küçük boşluk kalsın
alnını dayadığın yerde
bir yalnızlık işareti
işleyen ta içime
Metin Altıok
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder